Najczęstsze przyczyny występowania zaburzeń rozwojowych u młodzieży

 

 

Zaburzenia rozwojowe często mają związek z procesem dojrzewania, dlatego tak kluczowe znaczenie ma nie tylko obserwacja nastolatka, ale przede wszystkim reakcja w sytuacji, gdy zauważalne są pierwsze objawy. Im szybciej wdroży się odpowiednie działanie, tym łatwiej złagodzić możliwe skutki.

Należy zauważyć, jak zróżnicowane mogą być uwarunkowania zaburzeń, ponieważ mogą one mieć podłoże biologiczne, biopsychiczne, jak i również społeczne, a nawet pedagogiczne. Poznając źródło, można łatwiej ustalić kolejne kroki działania, bowiem każdy przypadek wymaga zarówno diagnostyki, jak i leczenia, które będzie uwzględniało indywidualne potrzeby. Do najczęstszych podłoży zaburzeń zaliczane są te o podłożu biopsychicznym, jednak często są one łączone z tymi o podłożu pedagogicznym oraz społecznym.

Zaburzenia rozwojowe – co to jest?

Często jednym z pierwszych skojarzeń związanych z zaburzeniami rozwojowymi są wszelkiego rodzaju upośledzenia intelektualne. Zaburzenia rozwojowe – co to jest? Na wstępie należy zauważyć, że zarówno walka o własne zdanie, jak i bunt przeciw całemu światu jest naturalną potrzebą budowania poczucia własnego „ja” u nastolatka i potrzeby decydowania o sprawach dla siebie istotnych. Nie są one objawami zaburzeń.

Natomiast jednym z pierwszych symptomów, które powinny być kojarzone z zaburzeniami rozwojowymi, są niekontrolowane wybuchy złości, czy agresja. Istnieje cienka granica pomiędzy naturalnymi zachowaniami, które wynikają z procesu dojrzewania, a nieprawidłowościami, które powinny skłonić do wizyty u specjalisty. Przykładem może być rozróżnienie faktycznych problemów z przyswajaniem wiedzy z lenistwem, na które bardzo często zrzucane są słabe ceny w szkole. Dlatego kluczowe znaczenie ma obserwacja i postawienie na kontakt – mimomimo że może być utrudniony.

Zaburzenia rozwoju u młodzieży – przyczyny, a trudny wiek

W przeszłości niektóre objawy zaburzeń były identyfikowane jako normalne zachowania dla okresu dojrzewania. Badania, wiedza, a przede wszystkim podnoszenie świadomości dotyczącej psychologii rozwoju sprawiły, że dziś rodzice coraz częściej reagują tuż po pojawieniu się pierwszych symptomów. Zaburzenia rozwoju u młodzieży stosunkowo często pojawiają się przy zmianie środowiska szkolnego, mogą dotyczyć zarówno sfery emocjonalnej, jak i komunikacyjnej czy społecznej. Pierwszym sygnałem do wizyty u specjalisty może być ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, drastyczna zmiana sposobu spędzania czasu wolnego, czy ogólne wycofanie z życia społecznego.

Ponadto zachowaniem, które powinno skłonić do wizyty u specjalisty, są zmiany żywieniowe, ponieważ tego typu zaburzenia rozwojowe mogą mieć konsekwencje zarówno w postaci zmiany w sylwetce, jak i psychice. Wsparcie, otwarte rozmowy, ale przede wszystkim pewność, że młody człowiek z każdym problemem może się zwrócić do opiekuna, sprawiają, że znacznie łatwiej będzie zachęcić do wizyty u specjalisty. Jednocześnie trudności z komunikacją, okres buntu i chęci odcięcia się od wszystkiego i wszystkich, mogą stanowić realną przeszkodę.

Zaburzenia rozwojowe – gdzie szukać pomocy?

Świadomość istnienia problemu to pierwszy krok, jednak równie ważne jest znalezienie specjalisty, który będzie w stanie skutecznie pomóc. Pojawienie się pierwszych objawów, które mogą sygnalizować zaburzenia rozwojowe, powinno skłonić do wizyty u psychologa, który nie tylko postawi diagnozę, ale przede wszystkim opracuje plan działania, który pomoże w przejściu trudnego czasu, wypracuje pewne zachowania, a przede wszystkim ograniczy skutki. Poradnia Psychologiczna KONTRA to miejsce, w którym każdy poczuje się zaopiekowany.