Sposoby radzenia sobie z trudną młodzieżą - Jak pomóc dorastającemu dziecku?

 

Pod pojęciem „trudna młodzież” kryją się prywatne dramaty młodych ludzi, którzy nie potrafią samodzielnie uporać się z dręczącymi ich problemami. Postępowanie z niepokornym, łamiącym wszelkie zasady lub przejawiającym skłonność do destrukcyjnych zachowań młodym człowiekiem nie może opierać się na z góry ustalonych schematach. Wyjaśniamy, co zrobić, gdy nasze dziecko sprawia trudności wychowawcze.

Co to znaczy trudna młodzież?

Słysząc „trudna młodzież”, w wyobraźni maluje się nam obraz pijanego, wulgarnego i agresywnego nastolatka, który siedzi na ławce w parku, zaczepiając przechodniów i pastwiąc się nad swoimi rówieśnikami. To błędne przekonanie, które powoduje wiele problemów. Nie ma definicji trudnej młodzieży, jednak określenie to funkcjonuje w odniesieniu do młodzieży, która sprawia mniejsze lub większe problemy swoim rodzicom oraz opiekunom, a ich zachowanie odbiega od ustalonych norm społecznych. Problemy trzeba rozwiązywać, a nie tylko sobie z nimi radzić, dlatego niezbędne w przypadku kłopotów z dorastającym dzieckiem jest skorzystanie z pomocy psychologicznej doświadczonego psychologa, który specjalizuje się w pracy z nastolatkami i ich rodzicami.

Co zrobić gdy nie radze sobie z nastolatkiem?

Każde z dorastających dzieci może zacząć sprawiać różne problemy. Część z nich jest efektem procesu dorastania i zachodzących w organizmie zmian, jednak niektóre to skutek negatywnego wpływu rówieśników, źle ulokowanych uczuć, poczucia odrzucenia, traumy, problemów w domu oraz innych sytuacji i zdarzeń, które dla nas dorosłych wydają się jedynie „niewielkim problemem” nastolatka. Czasami nie zdajemy sobie sprawy, że bunt i pewne zachowania mogą być związane ze zbyt wygórowanymi oczekiwaniami względem dziecka - bo nastolatek to nadal dziecko - zazdrością, brakiem akceptacji, a także negatywnym wpływem na psychikę dorastającej młodzieży znajdujących się w Internecie treści.

Brak czasu i nadmierna kontrola także mogą powodować zmiany w zachowaniu dziecka i skłaniać je do nieakceptowalnych zachowań, które mogą być bardzo ryzykowne i zaważyć na przyszłości. Zamiast testować kolejne sposoby na „okiełznanie” nastolatka, lepiej udać się z dzieckiem do psychologa, który pomoże odkryć przyczynę zmiany zachowania oraz poradzi, jak w sposób profesjonalny pracować z dzieckiem i jakich błędów unikać.